Stratosfera
Na początek zdefiniujmy co się dzieje w stratosferze Stratosferyczny wir polarny jest wystarczająco silny, troposferyczny wir jest niestabilny. SPV ( atakuje USA, Floryda, Teksas). SSW (nagłe stratosferyczne ocieplenie Alaska, Azja, Syberia - Rosja) Nagłe globalne stratosferyczne ocieplenie badamy dalszy rozwój dynamiki w atmosferze. Więc w Europie zima jest łagodna poza północną - borealna zima.
Prognoza Meteorologiczna
Od dzisiejszego wieczora należy się spodziewać się śniegu i śliskich dróg. Jest to związane z ciepłym frontem atmosferycznym i granicą oddzielającą zróżnicowane fizycznie dwie masy powietrza, ciepła masa powietrza która jest sprzężona z niewielkim niżem, który wkroczy do nas z zachodu. W czwartek wieczorem oraz w nocy będzie nadchodzić chłodny front atmosferyczny, prognozowane są podwyższone warunki termodynamiczne z czwartku na piątek
Postępująca od zachodu regionu strefa opadów deszczu przechodzącego w deszcz ze śniegiem i śnieg możliwe wyładowania atmosferyczne na zachodzie regionu. Na zachodzie okresami opady będą o natężeniu umiarkowanym. Temperatura minimalna od -1°C do 1°C. Wiatr początkowo słaby i umiarkowany, okresami porywisty, południowy, później nasilający się do umiarkowanego i dość silnego, w porywach do 65 km/h i zmieniający kierunek sektor wiatru pośredni południowo-zachodni i składowy zachodni. Silny wiatr powodować może zawieje śnieżne. W weekend czeka nas stabilna i chłodna cyrkulacja związana z wyżem ( układ wysokiego ciśnienia będzie powodować spadki temperatury na a Przedgórzu Sudeckim od -9°C do -12°C, na pozostałym obszarze -7°C do -6°C
Ważność prognozy meteorologicznej dotyczy końca tego tygodnia. Omówienie stratosfery na 14 dni ( do 26 stycznia 2025)
Omówienie Klimatologiczne
La Nina z wieloma bieżącymi zastrzeżeniami 2025
Podczas DEC-24 równikowy Ocean Spokojny na wschód od linii zmiany daty spowodował gwałtowny spadek ciepła w górnych warstwach oceanu.
Obserwacja jest zdecydowanie najchłodniejsza w 2024 roku, w którym La Nina miała trudności z rozwojem. Drastyczne ochłodzenie podpowierzchniowe w połączeniu ze zwiększonymi pasatami pomogło Nino 34 SSTA osiągnąć umiarkowaną wartość podobną do La Nina -1,1 °C w tygodniu świątecznym.
Indeks oscylacji południowej (SOI) przesunął się na wartość ujemną na przełomie grudnia i stycznia, a pasaty osłabły, co pozwoliło Nino 34 SSTA na dramatyczne ocieplenie w zeszłym tygodniu, choć nadal w granicach progu La Nina. Nie ulega wątpliwości, że wschodnia równikowa powierzchnia Oceanu Spokojnego i wzorzec anomalii temperatury pod powierzchnią są bardzo wrażliwe na lokalizację oscylacji Madden Julian (MJO). Prognozuje się, że MJO przesunie się na wschód w kierunku tropikalnego Atlantyku w ciągu najbliższych kilku tygodni. Modele prognostyczne wskazują na -SOI/słabsze pasaty w ciągu najbliższych 2 tygodni, które będą nadal osłabiać epizod La Nina. Jeśli jednak MJO przesunie się do phase_1/phase_2, jak wskazuje większość modeli, +SOI powinno się zregenerować, umożliwiając La Nina odzyskanie siły. Niezwykle zmienny i wrażliwy reżim fazowy ENSO!!!!!!!!!!!
Modele globalne różnią się co do perspektyw ENSO, ponieważ ECM osłabia La Nina do maja 2025 r. podczas gdy CFS V2 utrzymuje zimny ENSO. Biorąc pod uwagę tę różnicę, prognozowane zaufanie do fazy ENSO do maja jest niskie. Zwróć uwagę na duże morskie fale upałów (MHW), szczególnie na półkuli północnej, które nabierają siły na nadchodzące lato.
W związku ze zmianą klimatu w ostatnich dziesięcioleciach ekstremalne temperatury stały się częstsze i bardziej intensywne, zarówno w atmosferze, jak i w oceanach, co ma niszczycielski wpływ na ekosystemy i wynikające z nich konsekwencje społeczno-gospodarcze. Jest to szczególnie widoczne w punktach zapalnych zmian klimatu, takich jak region Morza Śródziemnego, gdzie czasoprzestrzenne nawarstwianie się ekstremalnych zjawisk staje się normą. W ramach nowego czasoprzestrzennego podejścia do wykrywania fal upałów, które śledzi ewolucję zjawisk w całym cyklu ich życia, w niniejszym poście naukowym o bardzo zmieszanych badaniach sektorowych, wyjaśniam współistnienie morskich i atmosferycznych fal upałów. Współbieżność obu zjawisk w czasie i przestrzeni wykazuje istotny wpływ na intensywność morskich fal upałów, podczas gdy w atmosferycznych falach upałów nie obserwuje się istotnych zmian. W związku z tym wykaże, że intensyfikacji ekstremalnych zjawisk temperaturowych towarzyszy dodatkowy lokalny efekt intensyfikacji morskich fal upałów w przypadku wystąpienia fal upałów atmosferycznych, zwłaszcza w ostatnich latach.
W ostatnich dziesięcioleciach globalne ocieplenie wywołane zmianą klimatu doprowadziło do nasilenia się ekstremalnych zjawisk temperaturowych zarówno w środowisku lądowym, jak i oceanicznym w skali globalnej1 a w szczególności w regionie Morza Śródziemnego.
W odniesieniu do najnowszych trendów dotyczących ekstremalnych temperatur atmosferycznych Stwierdzono, że prawdopodobieństwo wystąpienia niszczycielskich fal upałów na skalę globalną drastycznie wzrośnie, czego nie da się wytłumaczyć bez zmian klimatycznych spowodowanych działalnością człowieka. W skali globalnej istnieją na to dowody wzrostu liczby ciepłych dni i nocy oraz wzrostu ekstremalnych temperatur, co najmniej od 1950 r., oraz że wzrost ten jest stały w Europie Środkowej i Południowej, Azji Zachodniej i Afryce Północnej. Fale upałów atmosferycznych (AHW) również stały się częstsze i intensywniejsze, a liczba dni z falami upałów w Europie znacznie wzrosła i północnej Afryki.
Co więcej, morskie fale upałów (MHW) stają się również coraz częstsze i dłuższe w skali globalne a ich przewidywalna ewolucja w scenariuszach zmiany klimatu doprowadzi do znacznego wydłużenia czasu ich trwania i intensywności na całym świecie, głównie ze względu na wzrost średniej temperatury powierzchni morza (SST) ale także do zmian zmienności sezonowej SST.
Są one związane z dużym wpływem na takie obszary, jak różnorodność biologiczna oceanów i gospodarka lub poziom morza.
Jeśli chodzi o ich wpływ na życie morskie, w kilku badaniach stwierdzono, że MHW stanowią poważniejsze zagrożenie dla dużych ekosystemów morskich.W innych ostatnich badaniach przeanalizowano łączenie się MHW i ekstremalne zdarzenia biologiczne, takie jak zdarzenia o niskim poziomie chlorofilu zakładając, że to ostatnie może nasilić wpływ MHW na życie morskie.
Morskie fale upałów (MHW) to ekstremalne zjawiska ocieplenia oceanów, które trwają od kilku dni do miesięcy cykl życia i pojawiają się nowe. Stanowią one poważne zagrożenie dla ekosystemów morskich i społeczności przybrzeżnych. MHW są szeroko rozpowszechnione na całym świecie, w tym na Oceanie Arktycznym położonym w najbardziej wysuniętej na północ części naszej planety. Co ciekawe, w ciągu ostatnich 40 lat średnia intensywność MHW w arktycznych morzach przybrzeżnych była porównywalna z tą, którą obserwowano w innych regionach oceanów świata.
Globalne ocieplenie powoduje wzrost temperatury wody morskiej, co dramatycznie wpływa na strukturę i rozmieszczenie geograficzne gatunków i ekosystemów morskich. W obliczu stresu termicznego niektóre gatunki morskie zaczęły migrować w kierunku biegunów do chłodniejszych regionów, w tym do Oceanu Arktycznego. Jakie mamy przypadki latem nad Morzem Bałtyckim ?Pomimo tej migracji przyszła ewolucja MHW na Oceanie Arktycznym i zagrożenia, jakie te wydarzenia stanowią dla arktycznych gatunków morskich, nie będę komentować bo nie wiem - nie jasne.
Podczas gdy niektóre gatunki morskie mogą przystosowywać się do stopniowego, długoterminowego ocieplenia oceanów wywołanego zmianą klimatu, inne mogą stanąć przed wyzwaniami w tym zakresie. W związku z tym kluczowe znaczenie ma rozróżnienie między ekstremalnymi zjawiskami ocieplenia w stosunku do zmieniającej się linii bazowej temperatury oceanu (znanymi jako MHW) a tymi związanymi ze stałą historyczną linią bazową temperatury (określanymi jako całkowite narażenie na ciepło) podczas badania ich przyszłej ewolucji w ocieplającym się świecie.
Narzędzia MET/KLIM
- Interaktywny i statyczny Nino 3.4
- Globalna średnia temperatura powierzchni Ziemi
- Globalne mapy prawdopodobieństwa temperatury, opadów i SST
- Globalne mapy anomalii temperatury, opadów i SST (ze zaktualizowanymi klimatologiami z lat 1991-2020)
- NOAA Coral Reef Watch (CRW)
.png)